Sosyal Sorumluluk ne için ?

(15.06.2020)

Ege Atis

Dünya geneline bakıldığı zaman, çok önemli sorunlar yaşandığının her birey farkındadır. Yüzyıllardır süre gelen problemlere karşın toplumların yaklaşımlarından doğan “Sosyal Sorumluluk” ve bu bilinç ile yapılan çalışmalar, günümüzde ne yazık ki bariz bir şekilde sömürülüyor. Ucunda para ya da benzeri araçlar olduğu için yapılan planlar, projeler bunun en güncel örnekleri. Halbuki hayata gözlerimizi açtıktan sonra, ailelerimizin bizlere öğrettiği gibi sevgi, saygı ve hoşgörüdür sosyal sorumluluk. İnsanlık adına güzel çalışmalar yapılmasına destek olmak ve toplum bilinciyle çalışmaktır. Yani temiz bir duygudur. Günümüzde asırlık çınar olarak nitelendirebileceğimiz kuruluşlar bulunmakta. Bunlardan bazıları uluslararası bazıları ise ülkemizde kurulan ve faaliyet gösteren kuruluşlar. (Örneğin: Çok uluslu dernekler, yerel vakıflar, spor kuruluşları vb…).

Projeler reklam aracı olmamalı…

Yazımın giriş kısmında vurguladığım gibi, çeşitli kurumlar bu temiz duyguyu doğrudan ya da dolaylı olarak sömürüyor. Örneğin: Böbrek hastası bir insana diyaliz makinesi hediye edildiğini düşünelim. Bu ne kadar güzel bir çalışma, hastanın ve sevdiklerinin kalplerine sevginin birleştirici gücünü aşılıyorsunuz. Ancak bir bakıyoruz yapılan iyi niyetli yardım gazetelerde manşetten veriliyor, haber portalları ve sosyal medyada ise insanların gözüne sokar misali paylaşılıyor (Haber yapılmasına karşı değilim ancak yardım eli uzatılan kişiler ön planda değil, kurumlar ve tepe isimleri ön planda tutuluyor, bunu eleştiriyorum). Yani doğrudan sömürülmüş oluyor. Öte yandan kapalı kapılar ardında yapılan çalışmalar mevcut. Para ya da benzer ödüllere ulaşmak için hastaya yapılan yardım kullanılıyor. Bundan, yardım edilen hasta ve yakınlarının dahi haberi olmuyor. Bu durumu son derece yanlış bulduğumu ifade etmeliyim.

İtibar faktörü devreye giriyor…

Sosyal sorumluluk duygusunu sömüren kurumlar ne kadar çok ödül (kupa, madalya vb) alırsa alsın, aslında kendi itibar kredilerini tüketiyor. Yani deyim yerindeyse ceplerinden yemiş oluyor. Çünkü bu yapılan sömürü kendileri farkında olmasa bile, takipçilerinin yani kamuoyunun dikkatinden kaçmıyor. Nedeni ise çok net, sosyal sorumluluk çalışmaları teşviklere alet edilemeyecek kadar kıymetlidir. Salim Kadıbeşegil benim çok sevdiğim bir büyüğümdür. Fırsat buldukça Alaçatı’da kapısını çalar sohbet etmeye giderim. İtibar Yönetimi üzerine yazılarını, kitaplarını okur ve mutlaka takip ederim. İtibarın felsefesi üzerine konuşmak çok keyiflidir. Sosyal Sorumluluk çalışmaları yapan kurumların (dernekler, şirketler vb) ve üyelerinin itibarlı olmaları konusuna çok sık değiniriz. Dünya Vatandaşlığı Yolcusu olmak ise bu noktada çok önemlidir. İtibar Yönetiminin detayları için mutlaka kitaplarını öneriyorum.

Bitirirken

Gelecek nesiller çok önemli…

İlkokul yıllarımda en sevdiğim ders “Hayat Bilgisi” idi. Bizlere toplum kurallarını, önemli günleri ve duyguları öğretmek için çok önemli bir dersti. Öğretmenimi dinlerken çok mutlu olurdum, yani can kulağıyla dinlerdim. Çocuk aklıyla hayaller kurar anlatılanları bir çerçevede toplamaya çalışırdım. Derslerimizde yardımlaşmanın önemine dikkat edilirdi. Beslenme saatlerinde bir arkadaşımızın eksiği varsa tamamlar / yiyeceklerimizden ikram ederdik. Yardımlaşma ve toplum yararına çalışma kültürünü o derslerden öğrendik. İşte bu yüzden gelecek nesillere sosyal sorumluluk bilinci ve kültürü ilkokul seviyesinde öğretilmeli. Bu konuda öğretmenlere ve velilere önemli bir görev düşüyor. Çocuklarınızla daha fazla vakit geçirip, birlikte sosyal sorumluluk projeleri yapmanızı ve onlara bu duygunun hiçbir kritere karşılık (ödül, madalya vb) yapılmaması gerektiğini anlatmanızı mutlaka öneriyorum. Unutmayın ne öğrenirlerse sizin sayenizde öğrenmiş olurlar. Rehberleri sizsiniz.